Yazar Rumuzu: karçiçeği0000
Eser Sıra Numarası: 14022024eser01
GELECEĞİMİ AYDINLATAN IŞIK
Lise yıllarımız hayatımızın geçiş dönemidir. Ne ortaokuldaki
kadar çocuk ne de üniversitedeki kadar yetişkinsindir. Kendimizi bile
tanımadığımız yıllarda bir nevi hayatı öğrenmeye ve adapte olmaya çalışırız.
Etrafımızda dönüp duran olayların farkına varırken yeni duygular ile tanışırız.
Buna bir tanışma demek doğru olur mu bilmiyorum?
Zihnimizin sokaklarından geçen o duygular artık evlerimizin
içine girer ve sinsice hayatımızın her anında var olmaya başlarlar. Liseye
geçtiğim ilk zamanları hatırlamaya çalışıyorum. Çok değil daha dört sene önce
sınav stresinden kurtulmuş sevinç naraları atarak okulun ilk gününü
beklemiştim. Maalesef, "Hayat biz planlar yaparken başımıza
gelenlerdir." sözünün tam olarak gerçekleştiğini gördüm.9.sınıfı pandemi
senesinde uzaktan eğitim ile tamamladım. Bu bahsettiğim duyguları,
sorumlulukları öğrenemedim çünkü her gün mutfak masasında derslere girmeyi
bekleyip dersler bittiğinde, evde monoton hayatıma devam ediyordum. Belki de
düşündüğüm gibi bir şey değildi büyümek…
Okula gitmeye başladığım zaman değişen bir şeyler olmadığına
dair kalıbımı basabilirim. Bana göre değişen tek şey zamandı çünkü. Lisemin son
yıllarına geldiğimde büyük değişimin farkına o zaman vardım. Etrafıma
baktığımda eski arkadaşlarımı artık göremiyordum. Aynaya baktığımda gördüğüm
kişi artık bambaşkaydı. Sürecin içindeyken anlamadığım her şey tek tek gün
yüzüne çıkmaya başlamıştı. Lise hayatımın kocaman bir hiçten ibaret olduğunu
sanmıştım. Şuan ise büyük bir gerçek vardı elimde. Lise hayatım, ilerideki
yaşamıma sandığımdan daha çok şey bırakmıştı. Büyüdüm ve bu birden olmadı .Dört
sene içinde her şeyi ilmek ilmek işledim. Fikirlerim değişti yeni hobiler
edindim hayatın penceresinden baktığım manzara farklılaştı. Bu iyi mi kötü mü
bilmiyorum ama bu durumdan şikayetçi olmadım ve olmayacağım. Tam burada fark
ettim işte lise yıllarının bana şu ana kadar öğrendiğim çoğu şeyi
kazandırdığını. Aslında kafamda oluşan büyümek kavramının bu kadar
umursanmaması gerektiğini öğrendim. İlerideki yaşamım da insanlar hakkında daha
çok bilgi sahibi olmama yardımcı oldu. Anlık duygulardan neler elde
edebileceğimizi bizi nasıl sürprizlerin beklediğini asla bilemeyeceğimizi
öğrenmiş oldum.
Hayat hızla ilerleyen
bir tren biz ise vagonlarda olan yolcularız aslında. Her şey çok basitmiş
meğer. Yolculuğumuz bazen yön değiştirebilir. Mesela hiç düşünmediğimiz bir
durakta inip ,bir dahaki treni bekleyebiliriz. Hayatımın yön değiştirmesine az
kaldı. Çok değil dört ay sonra artık lise yaşamımın sonuna gelmiş olacağım.
Lise hayatı bana; yeni maceralara atılmanın, yeni insanlar tanımanın zararsız
olduğu öğretti. Sonunda ise bana kazandırdıklarının, hayatım boyunca yolumu
aydınlatan ışıklardan biri olacağını gösterdi.
