Yazar Rumuzu: Lavinia1877
Eser Sıra Numarası: 27022024eser14
GELECEK İÇİN BİR MUM YAK
Geleceğin için bir mum yak; ışık söndüğünde karanlıkta kalan
sen olmamalısın. İnsan, hayatını kaybetmeden önce yaşamalıdır. Bilmemenin
değil, öğrenmemek için çabalamamanın yarattığı karanlığı yok edecek olan şey,
muhayyellerinizle birlikte dağıttığınız kasvetli durumlara inat her durumda
kendini belli edecek olan eğitiminizdir. Bir kelimeyle başlayan, hayat kadar
karışık denklemler çözmeyle devam eden ve sizi oturduğunuz sıralar kadar
eskitecek mücadelelere hazırlayan o şey; lise sıralarında kurduğunuz
hayallerinizin temelidir. Yalnızca matematik değildir, edebiyat, fizik veya
kimya değildir; sabırla dinleyebilmektir size bir şeyler katabilmek için
çabalayan öğreticiyi, gelecekte belki de sizin omuzlarınıza yüklenecek en büyük
misyondur belki de yüktür. Geleceğinizin temeli, ileride kazanacağınız her
şeyin de temelidir. Nasıl bir karaktere sahip olacağınız, düşüncelerinizin
hangi yoldan gitmeyi tercih edeceği ya da kendinize, nereden ne katacağınızdır.
Aldığınız eğitimden kendinize ne kazandırdığınızdır. Lise eğitimi bunca
cümlenin neresinde? Kim kendine ne kazandırdı, yaşamına ne kattı? Peki ya
sonunda her şeyde ortak olan neydi?
Eğitimin göbeğinde; lise sıralarında, hayatın en savruk
olduğu dönemde yakılan bir mumun ışığı zamanla geleceğiniz için büyüyen bir
ışığa dönüşebilir ya da yakacak bir ateş olabilir. İleride dönüp baktığımızda;
sabrı göreceğiz, pes etmemeyi göreceğiz, belki de bize harf öğreten öğretmene
bile ne kadar minnettar olduğumuzu göreceğiz çünkü geriye baktığımızda; en
büyük ışığımız eğitimimiz olacak. Kazanacağız; dinlemeyi, nasihat almayı en çok
da öğrenmeyi... Peki öğrendiğimiz tek şey bunlar mıdır? Eğitim yalnızca
derslerde midir? Yalnızca derslerde değil, henüz ergin bile değilken o sırların
üzerinde kuracağınız bir cümlede bile olabilir eğitim. Doğru bakmayı, doğru
görmeyi, insan ilişkilerini, bütün bağlamların bir noktada nasıl
buluşabileceğini gösterecektir... “Eğitim, ekmek ve sudan sonra halkın en
zorunlu ihtiyacıdır,” der Dante Alighieri. Eğitimin bize kazandırdığı en önemli
şeylerden biri belki de “doğru” insan olabilmeyi fark etmektir ve belki de lise
eğitiminin bize fark ettireceği en büyük şey, bunu fark edebilecek noktaya
gelecek kadar büyüyebildiğini görmektir. İşin özü bundan mı ibarettir?
“Eğitimdir ki, bir milleti ya hür, bağımsız, şanlı, yüksek bir topluluk halinde
yaşatır; ya da esaret ve sefalete teslim eder,” der Mustafa Kemal Atatürk.
Bütün bu sözcüklerin ortak noktada buluşabileceği bir yer veya nokta yok mudur?
Bir insanın henüz gençliğinin ortasında alabildiği doğru eğitimden güzel başka
ne vardır ki dünyada?
Soruların ardından bambaşka bir düşünce çıkar; “Eğitim,
ferdin yaşama sanatını idare edebilmesi için rehber olmalıdır,” der Matematikçi
A. North Whiteheat. Bu noktada eğitimin ve eğitimin bana göre en büyük paydası
olan lise eğitiminin insanın gelecekte var olacak yaşamına katacağı en yegane
şey, zaten yaşayabilmesini sağlamak mıdır? Mantıkla, insan ilişkileriyle,
artıları ve eksileriyle bunu idare edebilmeyi öğrenmek midir? Bir mum yak
geleceğin için, sonra ışığın geleceğini aydınlatmasına izin ver çünkü başını
ellerinin arasına aldığında hatırlayacağın ilk şey elbette ki, sıraya
yasladığın dirseklerin ve nereden nereye geldiğin olacaktır. Olgunlaşmak, işte
tam o noktada başlar ve hiçbir insan, hiçbir başlangıcı unutmaz. Büyüyoruz, en
büyük değişimleri orada yaşıyoruz; karakterimiz orada oluşuyor, sınırlarımız
orada çiziliyor ve büyüyoruz. En güzel şeyleri orada yaşıyoruz, öğreniyoruz.
Biz aslında o sıralarda kurduğumuz hayallerle kendimize kendimizi
kazandırıyoruz. Tam da bu yüzden lise eğitiminin bize gelecekteki yaşamımız
için kazandırdığı en büyük kazanç, kendimizdir. Lise sıralarında, her şeyiyle
hayatı öğreniyoruz çünkü biliyoruz, yaşamımız her daim en değerli şeyimizdir.
En önemli soruya geri dönüyoruz ve bence asıl cevabı hepimiz biliyoruz: Bütün
düşünceler, kazançlar, değerler ortak bir noktada ve alanda toplanabilir, o
alan da insandır. En büyük destekçisi ise eğitimdir, hayattır. Benim
deneyimlerime ve gözlemlerime göre gelecek için yakılan her mum zaten bir insan
demektir. Kibrit ise, lisenin başladığı ilk gün heyecandan uyuyamayan çocuğun
gözlerindedir.
